5 Eylül 2013 Perşembe

GİTME DE ÇAY İÇELİM DİYECEKTİM, DİYEMEDİM.

Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı var, sana doğru uzatıyorum ellerimi, size doğru, gecenin karanlıgına doğru...
Kimse yok, ısıkları yakacak tek bir dost, bir sevgili yok.İtiraf etmek gerekirse, benimde zaten hiç gücüm yok, yüzüm yok hiç umudum yok, ama bil ki farklı bir hayaldi, işkenceydi bazen, bazen çok güzeldi ama anlamıstım senin sesinden, kurtulmuşsun sen, nokta konmuş bitmiş, en güzel hikayem. O günden beri en yakın arkadasım olmuş yanlızlık fakat artık boğulacak kadar yanlızım, hasta bir köpek kadar yanlız.. Sen gittiğinden beri uzaklasıyorum insanlardan, ne dersin belki de hobimdir artık bu benim ? senden kalan yaramdır, son hatıramdır ? Gelecekse bir kötülük senden gelsin sana uzatayım ellerimi, sen tut beni ? Ne demiş şair "Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim, gözlerim gözlerini arıyor durmadan, NERDESİN ? "


                                                                                                           Beyza Küp

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder