Bir zamanlar, çok farklı bir hayatım vardı. Aslında hep, farklı farklı hayatlarım oldu. Benim çok hayatım oldu. Benim çok hayatım öldü. Ben çok yaşadım. En başından beri, çok yaş aldım. Çok yaş ağladım. Çok yaşlandım ben
. Ben çok güçlü biriyim. Biliyorum. Bunu daha fazla duymak istemiyorum. Duymak istemiyorum. Çünkü ben, zaten güçlüyüm, biliyorum. İstedikleri kadar yük bindirmeye devam edebilirler bana. Çünkü ben güçlüyüm. Üstesinden gelebilirim. Ve bunu yaparken başımdan geçenler hiç önemli değil. İçimde kalmış hayallerim olabilir. Hem, kimin yok ki? Olabilir. Hayaller. Hayal. Hayal. Hayal. Hayal. Hayaller. Bak, anlamsızlaştı bile üst üste söyleyince. Tıpkı, zaman geçtikçe anlamsızlaştıkları gibi. Kelimeler zaten çok anlamsız şeyler. Anlamsız şeyler çok hayal. Benim hayallerim. Başkalarının yıkım emri verdiği hayallerim. Enkaz hayaller. Ben aslında, sigara içmeden de yaşayabilirim. Gündüzleri de çekilebilir biri olabilirim aslında. Karanlık bir maske, ve sabah olunca düşen bu maske, hayatın maskesi yani, hayatın kendisi, yani, zor işte. Anladın mı. Yoruluyorum kelimelerle . Alkolü sevmem. Hatalar. Buna bir son vermek istiyorum. İlaçlar beni ne yapıyor, hiç bilmiyorum. İlaçlar. Midem bulanıyor. Yaşanmamışlıklarım var benim. Herşeyi bırakıp değil, herşeyi yanıma alıp gitmek istiyorum. Hiç içmiyorum aslında. İlaçlar. Alkolü sevmiyorum. Midem bulanıyor.Benim hayatım. restore edilmiş eski bir ev işte. yerli yerinde bir eser. temeli sağlam değil ama, bak, ne güzel görünüyor dışarıdan. Beyza Küp |
6 Eylül 2013 Cuma
BEN GÜÇLÜ BİRİYİM
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder